در تمام دنیا، مالکیت بر دارایی‌های مصرفی را در حد متعارف تعریف نموده و داشتن مالکیت بالاتر از آن را غیرقانونی نمی‌دانند بلکه آن را قانونی نموده و مشمول مالیات‌های تصاعدی به حساب می‌آورند. سوال اینجاست که چرا در کشور تورم زده ای، چون ایران، بجای استفاده از واژه مالیات بر مالکیت ، از اصطلاح مالکیت بر عایدی سرمایه استفاده می‌شود؟ و مالیات بر مالکیت نادیده گرفته می‌شود؟