جمعی از بازنشستگان معتقدند که عدم تصویب لایحه دائمی شدن، موجب می‌شود که راه فرار برای عدم پرداخت بدهی دولت به سازمان و فرار از استمرار متناسب‌سازی باز شود و نمایندگان مجلس اگر واقعاً خواستار بهبود وضعیت معاش بازنشستگان هستند، باید ابتدا دائمی شدن همسان‌سازی را به تصویب برسانند.

در حال حاضر یک بازنشسته کشوری که سال قبل زیر دو میلیون تومان یا نهایت دو میلیون تومان می‌گرفته، بعد از افزایشات مکرر سال جاری، حداقل ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دریافتی ماهانه دارد. گرچه این مبلغ به شدت ناکافی است، اما نوع سیاستگذاری‌های کلان دولت در اجرای سیاست‌های مزدی، یک اشکال عمده‌تر دارد: همواره با تمایزگزاری و ایجاد تبعیض میان گروه‌های شغلی با شرایط مشابه، از ادغام عمودی نیروی کار و ایجاد حس همدلی و اتحاد میان آن‌ها جلوگیری شده است.