وقتی تصمیم گیری بدون ضمانت اجرایی صرفا بنا به تشخیص مدیران صورت می‌گیرد و در چرخه تصمیم گیری تا اجرا، مشروعیت قانونی برای تصمیم سازی (شناخت سناریو‌ها و استخراج اولویت ها) وجود ندارد، می‌شود چیزی شبیه وضع موجود. گویا بازی مولدسازی در شهرداری تهران هم شروع شده است. بازی که از همین الان، عاقبت آن را پیش بینی می‌کنیم. تحویل زمین سوخته به مدیران آتی. بقول کتاب علی ربیعی، زنده باد فساد.

البته این املاک همه املاک شهرداری تهران نیستند، بلکه تنها بخشی از املاک هستند که قرار بوده کاربری آن‌ها منطبق با کاربری تعیین شده در بند ۶ ماده ۵۵ قانون شهرداری باشد.

میرلوحی گفت: در بازپس گیری املاک شهرداری تهران این طور نیست که فقط به پس گرفتن ملک بسنده کنیم.