آنچه بیش از همه محل تأمل بود، محل میزبانی آثار ایرانی بود؛ محلی که یک مخروبه واقعی بود. آن گونه که مدیرکل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته، برای اجاره این محل یک میلیارد تومان هزینه شده که در نوع خود، یک شاهکار مدیریتی است. پنجاه‌ و ششمین بینال ونیز در شرایطی با حضور طیف وسیعی از آثار متعلق به هنرمندان کشورمان برگزار شد که حداقل تدبیر ممکن برای ارائه نمایشگاه در محیطی مناسب و دارای استانداردهای حداقلی در نظر گرفته نشده بود و سوله میزبان آثار ایران، شبیه یک مخروبه بوده که با فاکتور میلیاردی همراه شده است.