اما اکنون می‌باید به دوگانه‌ی اگزیستانسیالیستیِ «نحوه‌ی زندگی» در اندیشه هایدگر بپردازیم. شاید بتوان گفت، «آخرین مردِ» نیچه، به نوعی می‌تواند «نحوه‌ی وجود روزانه»‌ای باشد که در فلسفه هایدگر، نقطه مقابلِ «نحوه‌ی وجودیِ اصیل»، قرار دارد.