پیش از این تصور میشد جو بایدن برای مذاکرات هسته‌ای جدید، منتظر دولت بعدی ایران بماند و چنته خود را بخاطر دولت رو به پایان فعلی، خالی نکند. فرضیه یاد شده بر این پیش فرض استوار بود که با توجه به سرنوشت برجام، تیم سیاست خارجی بایدن، روی کار آمدن یک دولت متمایل به غرب در ایران را به این زودی‌ها محتمل نمی‌داند و با توجه به پشتوانه ملی و سیاسی ضعیف دولت کنونی، ترجیح میدهد با یک دولت قویتر وارد مذاکره شود.