مسکو و تهران تلاش کرده‌اند برای تجارت دوجانبه در مقابل دلار آمریکا از روبل و ریال استفاده کنند و با وجود تمامی مشکلات، حجم تجارت ایران و روسیه از ۱.۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ به حدود ۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ افزایش یافت.اما در شرایط حاضر، این روابط پولی- بانکی به دلایلی چند دچار چالش شده است. مهمترین این موارد شامل عدم تعادل تجاری شدید بین ایران و روسیه (حجم تجارت دو کشور پنج میلیارد دلار بوده که تقریباً چهار میلیارد دلار آن صادرات روسیه به ایران است. بنابراین، کسری روبلی معادل سه میلیارد دلار وجود دارد) ، استفاده از دلار به عنوان مبنای پولی مذاکرات و توافقات بین تجار و بحث تغییر مکرر ارزش ریال و روبل در مقابل دلار ، دو نرخی بودن قیمت ارز کشور ایران بشکل نیمایی و آزاد(در حالی که نرخ ارز در بازار آزاد حدود ۵۰ هزار و ۷۱۰ ریال به یک روبل است، نرخ رسمی ارز که توسط بانک میر بیزینس تعیین شده ، حدود ۴۷ هزار ریال به یک روبل است) و غیره می باشند.

قصد ورود به بحث چالش‌های نظام بانکی کشور و نقش‌ها و کارکرد‌های بانک‌ها در اقتصاد را نداریم. تاکید متن بر چرایی فشار غیرمتعارف و انتظارات افلاطونی برخی از نمایندگان مجلس از بانک‌ها و نظام پولی مالی کشور است. فشاری که از سویی ریشه در یک طرفه و جهت دار بودن اطلاعات روایت گردیده و ارایه شده به نماینده مجلس داشته و از طرف دیگر، تاکید بر کم توجهی برخی از نمایندگان در وظایف قانونگذاری و نظارتی، منجر به اصلاح امور دارد. مصداق تجربی را نیز بر گلایه‌های اخیر یک نماینده مجلس (موسوی لارگانی) از بانک پاسارگاد قرار داده ایم.