طی مراسمی با حضور رئیس سازمان هواپیمایی کشوری پرواز‌های آزمایشی هواپیمای باری «سیمرغ» آغاز شد. این هواپیمای ایرانی با دو موتور ۲۵۰۰ اسب‌بخاری، بیشینه وزن برخاست ۲۱ هزار و ۵۰۰ کیلوگرم و توانایی حمل ۶ هزار کیلوگرم بار در مسافت ۳۹۰۰ کیلومتر در منطقه ویژه صنایع هوایی شاهین‌شهر و در مدت ۱۵ سال طراحی و ساخته شده است. «سیمرغ» از امروز با مجوز سازمان هواپیمایی کشوری، انجام حدود ۱۰۰ ساعت پرواز آزمایشی را برای احراز الزامات صلاحیت پروازی آغاز می‌کند تا پس از دریافت گواهینامه STC، به‌عنوان یک هواپیمای ترابری به چرخه حمل‌ونقل هوایی کشور اضافه شود.

حسین پورفرزانه رئیس سازمان هواپیمایی کشوری اعلام کرد: حتما به وعده راه اندازی تاکسی هوایی زنجان البرز تا پایان سال ۱۴۰۳ عمل خواهیم کرد. نکته جالب توجه اینجاست که در هر دوره از ریاست‌های افراد بر سازمان هواپیمایی کشوری، شاهد بیان این وعده در مسیر‌های مختلف بودیم. باید پرسید که آیا واقعا راه اندازی تاکسی هوایی طرح ویزه‌ای است که اینقدر از آن خرج می‌کنید؟ واقعا بغیر از مسئولان و برخی صاحبان صنایع و بعضا بیماران بدحال، چه کسی از تاکسی هوایی در ایران استفاده می‌کند؟

رویا پردازی دولتمردان برای ساخت هواپیمای بومی و دکان سه نبش بعضی ها برای چاپیدن دولت ها ، گویا تمامی ندارد. برای درک بهتر موضوع با این مقدمه آغاز می کنیم که ساخت هواپیما سه قسمت عمده بدنه، اویونیک( تجهییزات الکترونیک) و موتور دارد. فناوری ساخت بدنه در سال های پیش بومی شده است و به راحتی در کشور قابلیت پیاده سازی دارد. سوال اینجاست که با وجود زمینگیری حجم بالای از هواپیماهای کشور بدلیل مشکل موتور، چرا همت ملی بر ساخت موتور داخلی قرار نمی گیرد؟ چرا دکان سه نبش بعضی ها را با ماموریت دهی دقیق نمی بندند؟ کشور با ساخت موتور بومی برای هواپیمای مسافربری، می تواند به بعضی از مرزهای دانشی هم دست پیدا کند.

توان کشور در زمینه طراحی و ساخت توربین به عنوان قلب تپنده نیروگاه‌ها اکنون به حدی رسیده که علاوه بر صرفه جویی ارزی و تولید مدل‌های پیشرفته می‌توان به صادرات آن نیز بیش از گذشته تمرکز کرد.