کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲، به معنای غلبه ناگهانی و کامل رژیم پهلوی بر ارکان کشور و استیلای اختناق کامل نبود؛ هنوز زمان می‌خواست تا کودتاچی‌ها بتوانند در اقصی نقاط ایران، نفوذ خود را بسط دهند و با سرکوب گروه‌های مردمی که برای حفظ آرمان‌های نهضت ملی‌شدن صنعت نفت فعال بودند، استبداد و دیکتاتوری را به معنای کامل کلمه بر سراسر ایران مستولی کنند.