پرویز سارانی در یادداشتی نوشت؛ گرچه تقسیمات کشوری به منظور تمرکززدایی ضرورتی انکارناپذیر در بیشتر کشورهاست و حکومت‌ها برای اداره قلمرو سرزمینی خود ناگزیرند که کشور را به واحد‌های اداری کوچک‌تر تقسیم کنند تا بتوانند در زمینه اعمال حاکمیت به ارائه خدمات و ایجاد سرمایه اجتماعی موثری به ایفای نقش بپردازند؛ لیکن هدف گذاری منطقی برای تقسیمات کشوری مهمتر از هر مسئله دیگری است. زیرا هرنوع تقسیم سیاسی سرزمینی باید با هدف پایدار که متضمن بقای ملی باشد و امنیت ملی را حفظ و ارتقاء دهد، صورت گیرد. نظام تقسیمات کشوری باید به گونه‌ای کارآمد عمل کند که کمترین تنش و بیشترین هماهنگی و همکاری متقابل را درون مناطق و بین مناطق همجوار به وجود آورد.