گندم یکی از اساسی‌ترین محصولات مصرفی مردم است و نقش غیرقابل جایگزینی در امنیت غذایی کشور ایفا می‌کند. خرید گندم به سبب حساسیت‌های تولید و مصرف آن، تقریبا در انحصار دولت است. در همین‌ حال شاهد اجرای سیاست خرید تضمینی گندم با هدف حمایت از تولید و جهت‌دهی به الگوی کشت کشور هستیم؛ بااین‌وجود در موارد ی دولت‌ها از پس ایفای تعهدات خود نسبت به کشاورزان برنمی‌آیند و همین موضوع نیز حمایت دولت از گندمکاران را بلا‌اثر می‌کند. اکنون با گذشت بیش از ۶ ماه از برداشت گندم در فروردین‌ماه ۱۴۰۳و همچنین وعده وزیر جهاد کشاورزی مبنی بر پرداخت مطالبات گندمکاران تا پایان شهریورماه، هنوز این انتظار به سرانجام مطلوب نرسیده است.

تخصیص نزدیک به ۱۴ هزار میلیارد تومان ارز ۴۲۰۰ به واردات گندم درحالی صورت می‌گیرد که کل بودجه خرید تضمینی گندم در سال ۹۸ حدود ۱۳/۳ هزار میلیارد تومان بوده است، با این تفاوت که دولت با رقم مذکور ۷/۷ میلیون تن گندم خریده، اما با رقم ۱۴ هزار میلیارد تومان فقط ۲/۳ میلیون تن گندم وارد کشور شده است.