نام «عسلویه» با زخم کهنه فلر‌ها و مشعل‌های سوزان گره خورده است. انبار روباز گوگرد که یک اتوبان را از فرودگاه عسلویه به‌سمت شهر رنگ زرد می‌زند و آلودگی را به هوا می‌فرستد و در نهایت آسمانی که زیر هاله‌ای از آلودگی‌ها گم شده و شب هم نمی‌تواند ایستایی آلودگی آن را کتمان کند.