ایران با وجود برخورداری از منابع غنی در حوزه‌های نفت، گاز و ... در اکثر نقاط کشور، چون شهر عسلویه با ظرفیت‌های مناسب در این منابع خدادادی، دچار ناترازی‌های بسیاری در حوزه انرژی به ویژه گاز، برق و ... است و با مشکلات بسیاری روبروست. تعطیلی کارخانجات به طورمیانگین حدود ۴ ماه در سال به دلیل نبود گاز و برق ناشی از مدیریت نامطلوب در این حوزه‌ها و همچنین بی توجهی به منابع ملی در وقت مناسب، لجبازی در تعاملات بین المللی است. این در حالی است که وجود این منابع غنی در شهر‌های ایران به ویژه «عسلویه» می‌تواند برای کشور رشد و توسعه پایدار، اشتغال، درآمد، توسعه و رفاه به ارمغان آورد. منطقه عسلویه با وجود اِعمال تحریم‌ها و موانع پیش رو در جدال نابرابر با تحریم‌ها توانسته است سهم موثری در کاهش اثرات تحریم داشته باشد، اما کارشناسان بر این باور هستند در صورت بی توجهی به رفع موانع موجود و سرمایه گذاری درمنطقه و عدم به کارگیری نیرو‌های کارآمد، نمی‌توان امیدی به رونق آن داشته باشیم و در نتیجه باید آماده باشیم تا میدان را به رقبای دیگر در میادین مشترک واگذار کنیم.

نام «عسلویه» با زخم کهنه فلر‌ها و مشعل‌های سوزان گره خورده است. انبار روباز گوگرد که یک اتوبان را از فرودگاه عسلویه به‌سمت شهر رنگ زرد می‌زند و آلودگی را به هوا می‌فرستد و در نهایت آسمانی که زیر هاله‌ای از آلودگی‌ها گم شده و شب هم نمی‌تواند ایستایی آلودگی آن را کتمان کند.