یکی از مصادیق نگرش سطحی ، قشری و پوسته ای در مدیریت دولتی کشور ، ظاهرگرایی های کم خاصیت و غیر هدفمند است. با هر رویدادی ، شورای شهر تهران پیشنهاد تغییر نام یک خیابان می دهد و در حال حاضر هم شاهد تغییر اسم ایستگاه راه آهن مشهد به ایستگاه راه آهن شهید رئیسی مشهد هستیم. آیا این تغییر نام جز اقدامی قشری ، کم کارکرد ، خاصیت دیگری هم دارد؟ آیا بهتر نبود در همین ایستگاه مشهد یک موقعیت ارایه خدمات با کیفیت عالی به نام ایستگاه استقبال یا ارایه مشاوره شهید رئیسی می زدیم؟ یا بهتر نبود اقدام به ساخت یک المان مفهومی زیبا برای شهید رئیسی در همین ایستگاه می کردیم؟ آیا جرات داریم یک قطار را با خدمات رسانی خوب ، به اسم شهید رئیسی نامگذاری کنیم؟ مشفقانه درخواست می گردد که در گام دوم انقلاب ، درب بعضی از دکان ها را دوستان ببندند بهتر است. گام دوم انقلاب، تفکر گام دومی نیاز دارد. نامگذاری معابر ، اماکن و ساختمان ها ، دیگر در شان شهدای ما نبوده (آنهم شهدای شاخص) و ضمنا تجربه نشان داده که فاقد کارکرد موثر است.

موضوعی که اهمیت دارد این است اگر واقعا در یک استان توان خوبی در اداره یک سازمان یا نهاد از محل ظرفیت‌های نیروی انسانی درون استانی وجود ندارد بهتر است از گزینه‌های مطرح و خوب غیربومی استفاده شود.