گویا تعریف به لطف و بزرگ منشی حضرت اقا از مجلس یازدهم و انقلابی خواندن این مجلس، برای بعضی از اقایان ایجاد شبهه کرده و قصد عدم باور ناتوانایی هایشان را دارند. آقای حسین جلالی، از خودت شروع می کنیم و قاضی هم خودت. ایا تو واقعا در وزن نماینده مجلس بودی و ظاهر شدی؟ اگر جسارت نباشد باید بگوییم که اولیا الله به ما سفارش اکید کرده اند که نان را از راه حلال بخوریم ، شما هم این روایات را شنیده اید اخوی؟ نکته پایانی اینکه اگر وزن مجالس آینده ما همانند مجلس یازدهم در گام دوم انقلاب تکرار شود، بساط خیلی را جمع خواهیم کرد. منافع ملی و رسالت تمدنی با کسی تعارف ندارد ( سربسته عرض شد).

اول از این سوال شروع می کنیم که در کجای دنیا سراغ دارید که مدیران ارشد حوزه های غیر سیاسی دولت ها ، عرفا حق اظهار نظر سیاسی داشته باشند( دلت برات سیاست تنگ شده، خوب استعفا بده برادر ). دوم اینکه واقعا آقای ایمن آبادی به کدام سو راهنما می زند به عبارتی اولویت آقای جعفرزاده کدام سمت و سوی سیاست است ( نکنه که همه را دوست دارند؟). فرمایشات و حاشیه های ایشان در خصوص رای دادن به نوه امام در انتخابات 1400 ریاست جمهوری، شنیدنی است.