بار‌ها و بار‌ها هشدار دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها را دادیم، اما نشنیدید یا خودتان را به نشنیدن زدید. گفتیم که عموما فرزندان دهه پنجاهی‌ها و شصتی‌هایی هستند که بنوعی نسل سوخته محسوب می‌شوند و درگیری‌های بالای آموزشی، کاری و اقتصادی داشته و دارند. اما گوش شنوایی نبوده و نیست. دهه هشتادی و نودی را نمی‌توان با رویه‌های معمول کنترل نمود، رویه خاص خودشان را دارند که شما عموما با این رویه‌ها بیگانه هستید. لطفا از خواب بیدار شوید. اعتراض به امتحان بهانه حضور در جامعه است. از ما گفتن.

دوره‌های گوناگون کنش سیاسی در ایران، با دوره‌های مختلف نسلی همخوانی دارد: متولدین دهه ۱۳۵۰، ستون اصلی دفاع از کشور در جنگ با عراق بودند؛ متولدین دهه ۱۳۶۰، به شدت سیاسی بار آمدند و در سراسر دهه ۱۳۷۰ کنش سیاسی داشتند و «دهه هفتادی ها» فضای تا حدی گشایش یافته اقتصادی در ایران را تجربه کردند. اما «دهه هشتادی ها» و « دهه نودی ها » یی که در سال‌های پرآشوب سیاسی و اقتصادی ایران متولد شده و بالیده اند، چه ویژگی‌هایی دارند و چگونه کنش ورزی سیاسی خواهند کرد؟