رویکرد خیریه محور در مسئله حاشیه نشینی، از طرفی نقش دولت به عنوان نهاد اصلی تنظیم و فراهم نمودن مقدمات زیست عادلانه برای همه شهروندان ایرانی را کم رنگ می کند و از طرف دیگر سازمان های مردمی که توان و پتانسیل ورود در سطح کلان برای حل مسائل بزرگ و چند وجهی مانند حاشیه نشینی را ندارند ، درگیر لایه های پیچیده ای از مشکلات در مواجهه با واقعیت زیر پوست حاشیه نشینی می شوند.