جوامع انسانی در بیشترِ تاریخ محیط خوشایندی برای قربانیان جرم و خشونت نبوده‌اند. تمایل ما انسان‌ها به سرزنش قربانی نیز سابقۀ دور و درازی دارد. اما به نظر می‌رسد مبارزه با این سنت تاریخی ما را به مرزهای سردرگم‌کننده‌ای رسانده است. اگر روزی قرار بود قربانی را طرد نکنیم، امروز آنچنان او را ستوده‌ایم که رقابتی اجتماعی بین همه راه افتاده است بر سر اینکه چه کسی بیشتر قربانی است. چارلز سایکس، روزنامه‌نگار آمریکایی، صحنه‌هایی از این «جامعۀ قربانی» را ترسیم کرده است.