هاله چنان ویژگی‌های ممتازی داشت که بیشترشان در اولین نگاه به‌چشم می‌آمدند و آدم را شیفتۀ خودشان می‌کردند. باهوش و فرهیخته، با اعتمادبه‌نفس و مهربان، اجتماعی و زیبا، و از همه نابخشودنی‌تر، “زن” و “متفاوت” بود. ویژگی‌هایی که مرد‌های خنزر پنزی دانشکده هیچکدام را دوست نداشتند. هاله کاملاً با محیط دانشکده و قواعد آکادمی آشنا بود. مثل بالرینی بود که در میدان مین بدون هیچ خطایی به‌نرمی و چابکی گام برمی‌داشت و می‌رقصید. من که بیشتر شبیه به فیلی بودم در چینی‌فروشی همیشه با حیرت و تحسین حرکاتش را دنبال می‌کردم.

درگذشت خانم دکتر هاله لاجوردی درحالی رخ داد که او سال‌ها بود از کسوت استادی دانشگاه طرد شده و در عرصه‌های اجتماعی نیز کمتر حاضر بود. اینگونه می‌توان از چیستی این مرگ پرسید و در مختصات آن به بحث نشست.

هاله لاجوردی ، استاد سابق جامعه‌شناسی دانشگاه تهران و نویسنده درگذشت. کاوه لاجوردی، برادر او، عصر امروز (۱۳ بهمن‌ماه ۹۹) در توییتی با اعلام این خبر نوشت: «خواهرم هاله فوت کرده است. شرایط مانع از هر مراسمی است. متأسف‌ام که توانِ پاسخ ندارم. بقای عمرِ شما باد...»