یکی از مشکلات اصلی کشور ما، درک نادرست از سرمایه گذاری خارجی توسط مدیران معتقد به اقتصاد دولتی و دولت گرایی حداکثری در اقتصاد است. به اعتقاد این افراد، ورود هرگونه سرمایه خارجی برای مصرف در پروژه‌های دولتی را می‌توان سرمایه گذاری خارجی نامید! غافل از اینکه، در اقتصاد سالم، دولت نباید در عرضه- تقاضا حضور داشته و باید روی نظارت- سیاستگذاری متمرکز شود. در این حالت، الزاما به رفع موانع تولید، ایجاد و برقراری ثبات در اقتصاد و تضمین حمایت و حفاظت از سرمایه مردم، شروط اصلی ورود سرمایه خارجی برای راه اندازی و توسعه تولید و خدمات در کشور خواهد بود. باید تاسف خورد که دنیا دنیا از درک واقعیات اقتصادی فاصله گرفته ایم.