گویا کشور شده آستین نو چلو بخور. نه به آن انتقادات تندتان به برخی از مسائل مطرح در مدیریت شهری و نه به این شل گویی هایتان در خصوص نقش آفرینی حسن خمینی در سطوح بالای تصمیم گیری جریان اصلاحات. واقعا این حد از پارادوکس گویی، خودتان را رنج نمی‌دهد؟ حسن خمینی سابقه اداره یک اداره ۱۰۰ نفره را دارد (این به معنای تخریب شخصیت علمی یا جایگاه فردی شان نیست. بلکه تاکید بر تجارب اجرایی شان در حوزه سیاسی و اجرایی است)؟ آیا صحبت شما را نمی‌توان نان به نرخ روز خوردن تعبیر نمود؟ لطفا معقولانه‌تر صحبت کنید.

سیدحسن خمینی گفت: هیچ چیزی برای کشور واجب‌تر از یک انتخابات پر شور و شامل نیست. انتخابات «شامل» یعنی باید همه در آن نماینده داشته باشند. شرط اول آن این است که بساط تنگ نظری و حذف برداشته شود. «تقسیم بر دو کردن» نیرو‌های کشور باعث ترفیع چاپلوسان و متملقانی می‌شود که اتفاقا به سخنانی که می‌گویند هم باور ندارند.