گرایش امروز مردم به ایران و نمادهای ملی از جنس باستان‌گرایی رمانتیک دوران پهلوی نیست که به نوعی از باستان‌گرایی به عنوان ابزار سرکوب و یا به تعبیر دیگر پیشبرد توسعه از بالا استفاده می‌کرد، بخشی از یک پروژه دین‌ستیزی نیست؛ بلکه در این ملی‌جویی و در این ایران‌گرایی امروز، تعادل، آشتی و شهروند‌محوری خواست جدی و ملاک اصلی است. روز کورش برای مردم صرفاً به معنای روز ایران است و توجه به اولویت توسعه ایران، روز زندگی برای همه ایرانیان. روزی ملی برای گرامی‌داشت دادگری که بنیان‌گذار اولین حکومت سراسری در سرزمین‌مان بود.

«من نیز از حاصل جمع آموزش و بی تفاوتی کُشنده همین مردم و جامعه به اینجا رسیده ام. بیسواد و مدّعی. وقتی ملتی، شایستگی و لیاقت حفظ و نگه داری داشته‌های فرهنگ و تمدن خود را نداشته باشد، دیگر کشور‌ها با همان آثار و نماد‌های ملی ما به فرهنگ سازی در وطن خود می‌پردازند»