روزگاری را تصور کنید که انسان‌ها با رسیدن به سن خاصی باید بر اساس ویژگی‌ها و علائقشان عضوی از یکی از این گروه‌های پنجگانه شوند؛ تنها در این صورت است که می‌توانند از امتیاز‌های «عضوی از گروهی خاص بودن» بهره‌مند باشند. نترس‌ها، به رسته «شجاعت» می‌روند. آن‌هایی که می‌توانند برای دیگران از خودگذشتگی کنند، اهل «فداکاری» هستند. آدم‌های راستگو، به «صداقت‌پیشگان» تعلق دارند. نوابغ عضوی از گروه «دانش» می‌شوند و صلح‌طلب‌ها نیز به دسته «دوستی» می‌پیوندند. اما عده‌ای در این میان ممکن است به دلایلی «بی گروه» شوند. این حالت، از جمله بدترین اتفاق‌هایی است که می‌تواند برای هر کسی رخ دهد.