وضعیت اقتصادی مرزنشینان باعث شده است تا زنان و مردان ساکن در مرز‌های شمال غربی ایران راهی به غیر از کولبری نداشته باشند و با تنی ضعیف و پا‌های بی‌رمق هر کالایی که به آن‌ها سفارش می‌دهند بر دوش می‌کشند و از میان صخره‌ها و درِه‎‌ها خود را به کشور همسایه یعنی ترکیه می‌رسانند تا حداقل شب که به خانه باز می‌گردند نانی به همراه داشته باشند. این غم نان تنها به فرسودگی و گذر از مسیر‌های صعب‌عبور باز نمی‌گردد بلکه گاهی ضرب گلوله‌های مرزبانی به عمرشان پایان می‌دهد.