برای خیلی از مدیران، سیاستگذاران و حتی شهروندان، این سوال ایجاد شده است که تعامل رسانه و NGO در فعالیت اجتماعی؛ بازنمایی تباهی است یا مرهمی بر زخم‌ها محسوب می‌شود؟ در پاسخ باید گفت که این سوال از بنیاد اشتباه بوده و بازنمایی تباهی یا مرهمی بر زخم ها، به حد زیادی بستگی به اجازه مشارکت واقعی داشتن سمن‌ها (NGO) برای فعالیت واقعی، میزان حساسیت نهاد‌های دولتی برای پیگیری موثر آسیب‌ها و در نهایت عمق آسیب اجتماعی حادث شده دارد. اشتباهی که در برخی از موارد با یک سو نگری و نگاه غیرجامع، فلش سیاه نمایی را به سمت رسانه و NGO نشانه رفته و آن‌ها را مقصر می‌داند.