سیاست‎گذار کشاورزی باید این قاعده نانوشته مبنی بر نبود هیچ سیاست بلندمدت تأمین‎کننده خودکفایی در درازمدت را به‎عنوان راهنمای تولید کشاورزی مدنظر قرار دهد و در بلندمدت بر خوداتکایی تأکید بیشتر داشته و برنامه‎ریزی لازم را بنماید و سیاست‎گذاران جمعیتی کشور نیز هرگونه سیاست‎گذاری و هدف‎گذاری جمعیتی کشور را نه بر اساس خودکفایی کشاورزی بلکه بر مبنای درجه نفوذ دانش و فناوری در بخش کشاورزی و در نتیجه افزایش بهره‎وری و تولید کشاورزی و دستیابی به خوداتکایی در تولید کشاورزی تنظیم نمایند تا از منظر تأمین امنیت غذایی شکافی جدی بین تولید کشاورزی و افزایش جمعیت رُخ ندهد.