ریشه‌کن‌شدن ویروس آبله شاید «بزرگ‌ترین داستان موفقیت در تاریخ پزشکی باشد»، اما این موفقیت ساده و بی‌هزینه به دست نیامده است. سال ۱۷۹۶ بود که ادوارد جنر روش مؤثری برای واکسیناسیون آبله ابداع کرد، اما این ویروس تا سال ۱۹۷۷ همچنان قربانی می‌گرفت و در این مدت بیش از نیم میلیارد نفر را به کام مرگ کشاند. استیون شیپین، مورخ تاریخ علم هاروارد، با نگاهی دوباره به مسیر پرفراز و فرود مبارزه با بیماری آبله، زوایای شگفت‌انگیزی از سایه‌روشن‌های آن دوران پیش رویمان می‌گذارد که این روزها، بیش از همیشه، برای مدیریت پرتنشِ سلامت همگانی به آن نیازمند‌یم.

اغلب مردم در برخورد با بیماری‌های اپیدمیک (همه گیر) جدید گمان می‌کنند که با عامل بیماری زای تازه‌ای روبرو شده اند. در حالیکه غالب بیماری‌ها (خصوصا بیماری‌های ویروسی) دارای منشا پیشین نسبتا شناخته شده بوده و تنها با وقوع یک یا چندجهش ژنتیکی، اشکال جدیدی از بیماری ایجاد گردیده است. بدین منظور شناخت ۱۲ گونه ویروسی مرگبار روی کره زمین از الزامات خواهد بود. بعد از شناخت این ویروس ها،سوال اصلی این است که وزارت بهداشت و درمان ، وزارت اطلاعات و سایر نهادهای امنیتی کشور، سازمان پدافند غیر عامل و مواردی همانند ، برای پیشگیری و مقابله احتمالی با همه گیری این ویروس ها چه برنامه ای دارند؟