واقعیت تلخ مدیریت کشور ما این است که مدیران ارشدی در تهران و مراکز نشسته و حتی یک لحظه آب سرد و گرمشان قطع نشده و با توجه به سطح بالای زندگی که در این سال‌ها برای خود فراهم کرده اند، حتی نمی‌توانند به مصائب و مشکلات اکثریت مردم در جنبه‌های مختلف فکرکنند و اصولا قادر به درک شرایط سخت مردم نیستند.