عمل صالح از خلال ابعاد چهارگانه صادر می‌شود. بعد میان ایمان و عمل صالح تعامل برقرار می‌شود. ایمان سبب عمل صالح می‌شود و عمل، ضامن ایمان است. آنچه در قلب می‌گذرد باید در عمل هم همان باشد، یعنی قلب بر عمل انسان بازتاب دارد؛ یعنی حالت روحی است که بین روح و بدن اتفاق می‌افتد و هر صفت روحانی بر جسم بازتاب دارد. پس عمل صالح از طبیعت ایمان و اثر ایمان است، یعنی عمل صالح نمی‌تواند بدون ایمان باشد.