سینمای ایران همیشه با دو معضل تاریخی مواجه بوده، این دومعضل عبارتند از اولی «سانسور» که همیشه مانعی بر سر راه نزدیکی سینمای ایرانی به زندگی ایرانی بوده است و دومی «نا امنی بازار» که در هر دورانی به اشکال و انحا مختلف سینمای ایران را به سوی انفعال، تقلید، کپی برداری، تکرار و رکود و ورشکستگی کشانده است