اگر بپذیریم جهان ادبیات پاسخی به جهان واقعی است، در حالی که جهانی مملو از شرارت‌ها ما را احاطه کرده، وجود نیروی شر در ادبیات نیز بسیار ضروری می‌شود. مجتبی زمانی در این نوشته نگاهی به حضور شر در ادبیات داستانی می‌کند و سپس به جای نسبتا خالی آن در ادبیات فارسی می‌پردازد.