اگر بپذیریم که نه عشق و نه مرگ واقعا موضوعات بزرگی نیستند و - این نکته واقعی کتاب است – و اگر بی‌معنی‌بودن معنای زندگی را بپذیریم، صحبت درباره اسطوره پیشرفت بشر، حماقت خوداندیشانه در مورد اختیار و عقل، هیات و هیبت مشعشع صالحین، و ماهیت متناقض اخلاق مربوط به آن دشوار است. گری این کار را بدون استدلال قوی، استنباط منطقی یا سایر ابزار‌های فلسفی متعارف انجام می‌دهد.