زهرا صراف زاده در یادداشتی به مناسبت درگذشت حضرت آیت الله سید محمدسعید حکیم می‌نویسد: سید محمدسعید حکیم که حسب نقل‌ها و گفته‌ها، حتی با سفارشی بسیار قوی، “کان لایستقبل النساء علی الاطلاق”، نه تنها از حضور و مباحثه یک زن در مجلس‌اش ابا نورزید، بلکه به دغدغه و اصراری نهفته، در جو سنگین زن‌گریزی آن زمان و مکان و فرهنگ، با جلب توجهات به سمت او و نقض و ابرام علمی‌اش، مَنِشی نمادین بنیان نهاد که مَنْ سَنَّ سُنَّهً حَسَنَهً فَلَهُ أَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إلى یَوْمِ القِیَامَه.

آیت‌الله سید محمدسعید حکیم دیده از جهان فرو بست. او در کنار آیات سیستانی، بشیر نجفی و اسحاق فیاض، از مراجع اربعه نجف محسوب می‌شد. محمد سعید، از خاندان برجسته حکیم بود؛ نوه مرحوم سید محسن حکیم. این خاندان به مرجعیت شهره‌اند.