علیرضا مجیدی، کارشناس مسائل منطقه گفت: کشور‌ها به صورت کلاسیک با هم قرارداد تجاری می‌بندند و بخش خصوصی دو کشور فعال می‌شوند، دولت‌ها نیز به عنوان پشتیبان عمل می‌کنند. ما به جهت تحریم ثانویه از ابتدای سال ۹۰ در انتقال منابع یا جریان پولی به داخل ایران مشکل داریم. مشکل آخرین ثانویه این است که به صورت زنجیره‌ای عمل کرده و تنها به شرکای مستقیم شرکت‌های ایرانی بسنده نمی‌کند. یعنی اگر شما با ده واسطه هم طرف قرارداد شرکت ایرانی بشوید، باز هم در تحریم قرار می‌گیرید. کشور‌های حاشیه خلیج فارس رویکرد‌های جدیدی در روابط خود با شرق اتخاذ کرده اند. این رویکرد ایران را ناگزیر می‌سازد تا در محاسبات پیشین خود بازنگری کند.

ایران بالاخره پس از سال‌ها به عضویت «سازمان همکاری شانگهای» (Shanghai Cooperation Organisation) درآمد. این معاهده اقتصادی، عمدتا با نام «پیمان شانگهای» شناخته می‌شود که طنین نامِ آن برای اهالیِ دنیای سیاست، بسیار سنگین‌تر از طنینش برای مردم عادی است.