محسن اکبری با استفاده از نوعی سامانه تطبیق گرایی بنیادین منظومه‌های فکری هم عصران شوپنهاور اقدام به ریشه یابی و بن شناسی خواستگاه‌های فکری او، همچنین علل و شیوه‌های ایجاد کانون گرایی‌های معنای خاص در او می‌کند. تم اصلی صحبت‌های اکبری بر مباحث برابر نهاد، اولویت اراده بر آگاهی، اثرگذاری تفکرات شوپنهاور بر نیچه، جایگاه و خواستگاه درد و رنج در زندگی انسان و..، از دیدگاه شوپنهاور قرار دارد.