سید عبدالجواد موسوی در یادداشتی به انتقاد از محتوای سخنان رئیسی در سازمان ملل پرداخت و گفت: شکر خدا دور و بر آقای رئیسی و تیم رسانه‌ای ایشان شاعر و نویسنده و اهل فرهنگ هم هستند. اگر منظور آقای رئیسی این است که با عکس نماز شب خواندنش که در طول تاریخ سابقه نداشته و چنین سخنانی، دل از طرفدارانش برباید که هیچ، اما اگر حقیقتا می‌خواهد کاری برای این مردم زخم خورده از تحریم و تورم و دیگر مصیبت‌ها انجام دهد باید کمی هنر به خرج دهد. طرحی نو درافکند. نمی‌گویم طرح گفت و گوی تمدن‌ها را به سازمان ملل ببرد که این حرف‌ها به ایشان نمی‌آید، اما چیزی بگوید که برای گوش‌های خسته از حرف‌های تکراری تازگی داشته باشد. چیزی بگوید که حکم نوری برای دوستان و دودی به چشم دشمنان را داشته باشد. غیر از این باشد صد سال دیگر هم از این حرف‌ها بزنیم دو روزی مصرف داخلی خواهد داشت و در صحن سازمان ملل هم چند نفری سالن را ترک می‌کنند و چند نفری هم برای سخنران کف می‌زنند. همین و همین؛ و چه بسا روز بروز از جمعیت کف زننده کاسته و بر تارکان سالن افزوده شود.

آیت‌الله دکتر سید ابراهیم رئیسی در ادامه برنامه‌های سومین روز از سفر به نیویورک، در نشستی با جمعی از متخصصان و کارشناسان سیاست خارجی آمریکا به سوالات آنان پاسخ گفت.ایشان با تاکید بر اینکه از ابتدا اعلام کردیم که موافق مذاکره با هدف رسیدن به نتیجه و توافق عادلانه و منطقی هستیم نه مذاکره برای مذاکره، افزود: آنچه با آن مواجه هستیم احتمال خروج یکی از کشور‌های طرف مذاکره از توافق نیست، بلکه رخدادی است که تجربه شده و امروز جمهوری اسلامی به درستی به دنبال آن است که تضامینی اعتمادآور و اطمینان‌بخش از عدم تکرار این تجربه به دست بیاورد. این گره باید به دست همان کسی باز شود که گره را زده است.

حضور و سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل، امروزه به رسم دولتمردان ایران تبدیل شده است. هر سال و با نزدیک شدن به پایان شهریور، چمدان‌ها برای رفتن به نیویورک بسته و قلم‌ها برای نوشتن متن سخنرانی آماده می‌شود.

ریشه دو چالش بزرگ سلامت و محیط زیست را باید در عملکرد‌های نظام سلطه جستجو کرد چراکه در کنار تهدید جان میلیون‌ها انسان، اقلیم و محیط زیست جامعه بشری نیز با تهدیدات بی‌شماری مواجه است.