سیاهه ممنوع المنبر ی مذهبیون سابقه ای تاریخی دارد؛ پیش از انقلاب ممنوع المنبر شدن روحانیون به نوعی افتخار و نشانه شجاعت شخص روحانی بود چرا که به روشنگری می پرداخت و مفاسد رژیم وقت را برای مردم افشا می کرد، ساواک صراحتاً دستور می داد تا از هر فرصت ممکن برای «تار و مار نمودن طرفداران خمینی» استفاده کنند. در پی اعمال این سیاست بود که صدها تن از علما و روحانیون و سایر طرفداران امام(ره) تحت تعقیب ساواک قرار گرفته و دستگیر، شکنجه و بازجویی شدند.

سابقه ممنوع المنبر ی برای این روحانی وجود ندارد و اساساً ممنوع المنبر ی یک اتفاق نادر در میان روحانیون است که درباره کمتر روحانی رخ داده... اگر در کشورمان امثال زائری نیز تحمل نشود و چنین روحانیونی نیز نتوانند بالای منبر بروند، چگونه می‌توان از مسائلی همچون کرسی‌های آزاداندیشی سخن به میان آورد؟

عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به انتخاب جانشین امام در مجلس خبرگان رهبری گفت: آقای آذری گفت «آقای گلپایگانی» ولی از راست و چپ خبرگان فریاد بلند شد که آقای هاشمی مشخص است چه کسی باشد؛ آقای خامنه‌ای.