دشمن هرچند ضعیف هم باشد، نباید دست کم گرفته شود. این در حالی است که دشمنی مثل اسرائیل شهره به نامردی و جنگ غافلگیرانه، معتقد به نفوذ و مشروعیت ترور و اقدامات تروریستی بوده و رصد و تحلیل دائمی را طلب می‌کند. در چنین شرایطی ایهود اولمرت نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی روز دوشنبه با مظلوم نمایی بیان می‌دارد که تل آویو توانایی نظامی برای ضربه زدن به برنامه هسته‌ای ایران را ندارد؟ آیا این همان کشوری نیست که تهدید دائمی به خرابکاری در مجموعه نطنز می‌کند؟