عزت الله ضرغامی وزیر پیشین میراث فرهنگی نوشت: این‌روزها با بعضیا که دوزار مسئولیت دارن تماس می‌گیریم، میگن دیگه موبایل همراه ندارن، یا محل استقرارشان معلوم نیست! اوضاع را برای مسئولین اجرایی و سیاسی، عادی اعلام کنید. شاید این صحبت های ضرغامی ، صحبت های درستی باشد و قصد ایشان تسهیل در امور و زندگی روزمره مدیران و همچنین کنار نهاده شدن اجباری ادا و اصول برخی از مدیران و مقامات فیس و افاده ای باشد. اما آقای ضرغامی توجه داشته باشند که گروه اصلی در خطر مقامات نبوده و متخصصان خاص هستند. چند درصد تیم اتمی و هسته ای شکار شده توسط اسرائیل در جنگ دوازده روزه تحمیلی ،مقامات بودند؟ متخصصان خاص کشور و خانواده های آنان ، متاسفانه از چند منظر شکار توسط دشمن خارجی، فریب خوردگی احتمالی توسط نظام های جاسوسی، سرکوب شدگی جایگاهی و ممانعت از ارایه توانمندی ها توسط عوامل مدیریتی درون سازمانی خود ، در خطر هستند. ضمن تشکر از آقای ضرغامی، پیشنهاد می کنیم، تمرکز خود را روی جمع کردن چراغ بازی قرمز-آبی جلوی داشبورد خودروی بعضی ها و خود ویژه پنداری برای عبور از خط ویژه ، قرار دهند. لاشی بازی که حتی در زمان نکبت بار پهلوی دوم هم باب نبود. جماعت بعضا خاک بر سر بیچاره بی مایه ملتمس نگاه دیگران، برای مثلا کسب هویت کاذب .

امروزه گویا مد شده که برای چهره شدن، خود مهم بودن را باید تو حلق مردم فرو کرد. باید بنوعی با نمایش قدرت و ثروت به مردم فهماند که من هم مهم هستم. استدعا می‌کنم به من توجه کنید و من را تحویل بگیرید و.... اما سوال اینجاست که این آفت فقط باید در حوزه سلبریتی‌ها آسیب شناسی و دنباله گیری شود؟ آیا نباید جنبه یا جنبه‌هایی از آن را در فلان کله خری که به هر دلیلی سمت مدیریت دولتی گرفته و برای خود با رویکرد بروکراسی غارت، سفره پهن کرده و قصد نمایش قدرت خود را دارد، جستجو نمود؟ این متن هیچگونه اشاره مستقیمی به هیچ فرد حقیقی و حقوقی خاص ندارد. کلیپ ضمیمه شده نیز صرفا دنباله صحبت پلیس در خصوص پیگیری درباره رفتار‌های غیرقانونی صورت پذیرفته توسط سلبریتی‌ها در فرآیند جذب و استفاده از بادیگارد‌ها است. اما بر اصل مسئله بشدت مصر بوده و جلب حساسیت اجتماعی برای برخورد با موضوع را دنباله گیری می‌کنیم.