کامبیز نوروزی، حقوق‌دان، در یادداشتی با عنوان «قانون یا زور» نوشت، «راه‌اندازی مجدد چیزی شبیه گشت ارشاد و اجرای آن چیزی که نیروی انتظامی «اجرای طرح حجاب و عفاف» نامیده است مستند به هیچ قانونی نیست». اگر مقصود از این اقدام اجرای طرح حجاب و عفاف است که هنوز در شورای نگهبان تایید نشده،لذا تا زمانی که این متن تشریفات مربوط به تایید شورای نگهبان و ابلاغ رییس جمهور را نگذراند، معتبر نیست و غیرقابل اجراست. علاوه بر اینها مفاد همین طرح نیز مجوزی برای احیای چیزی شبیه گشت ارشاد نبوده و حتی بعد از اینکه این طرح به شکل قانون درآمد، بازهم نمی‌توان به استناد آن اقدامات مشابه گشت ارشاد اجرا کرد. اگر چیز دیگری مثلا آیین‌نامه و مانند اینها وجود دارد اولا با آیین‌نامه نمی‌توان با مردم برخورد کرد و آنها را از حقوق قانونی محروم نمود(قوانین اساسی و عادی حقوقی برای مردم برشمرده‌اند و آیین‌نامه نمی‌تواند آن حقوق را نقض کند). ثانیا هیچ مصوبه‌ای که موضوع آن مربوط به عموم مردم باشد قبل از اعلام قابل اجرا نیست.

تجربه ماه‌های گذشته نشان داده است که قضات دادگاه‌ها در موارد فراوان به نحوی مستدل با قانون برخورد می‌کنند که مطلوب تندروهایی که درکی از قانون ندارند، نیست.

اختلاف بر سر حجاب اجباری این روز‌ها بیش از هر زمان دیگری خود را نشان می‌دهد و کار به جایی رسیده که مردم علیه یکدیگر صف‌آرایی کرده‌اند. احمد بخارایی جامعه‌شناس در تحلیل این وضعیت می‌گوید: وقتی نظام سیاسی عرصه را بر مردم تنگ می‌کند، ممکن است ناخواسته مردم را به این سمت سوق دهد که برای حمایت از خود مجهز به سلاح شوند.

حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی نسبت به نحوه برخورد گشت ارشاد با بدحجابان واکنش نشان داد.

آیت الله سیدحسین موسوی تبریزی، دادستان اسبق کل کشور گفت: آقای بهشتی و آقای مطهری تأکید داشتند که باید اصول را بچسبیم؛ اول ستون را در زمین محکم کنیم و بعد در رابطه با فروعات نهی از منکر کنیم؛ لذا بزرگان ما خیلی روی این اصرار نمی‌کردند که در خیابان با بی حجاب‌ها برخورد کنید که مرحوم آقای طالقانی سخنرانی خیلی قشنگی در این زمینه دارد.