روحانیتِ غیرکلیشه‌ای در قاب سینمای ایران سابقه بلندبالایی ندارد، اما کاراکتر‌های روحانی بسیاری در این حوزه شاخص شدند. تا پیش از سال ۷۹ روحانی در سینمای بعد از انقلاب شخصیتی دست نیافتنی بود که به سبب کثرت صفات مثبتش، صرفاً در آسمان‌ها می‌شد جست و جویش کرد! اما با شروع دهه ۸۰ پرداخت به این موضوع کمی حقیقی‌تر شد.