با انواع نظرات پوپولیستی، لمپنیسم بومی شده و تخصص گرایی‌های تک لایه‌ای، قصد القای توان تامین غذا برای ۲۰۰ میلیون ایرانی را به دو قشر سیاسیون و مدیران ارشد کشور دارند. در حالیکه اصل اول برنامه ریزی، واقع گرایی است، کشور باید برای تامین غذای حدود ۱۰۰ میلیون ایرانی آماده باشد. متاسفانه اوضاع بحدی در حال خراب شدن است که دبیر کمیسیون سند ملی دانش بنیان کشاورزی؛ مدعی شده است که اگر روند کنونی ادامه پیدا کند، قدرت تامین غذا برای همین ۵۰ میلیون نفر هم از بین خواهد رفت.