خدمات دندانپزشکی در کشور با دو مشکل کمبود سرانه دندانپزشک (در حال حاضر ۳۳ نفر بر ۱۰۰ هزار جمعیت) و وارداتی بودن مواد و تجهییزات و افزایش قیمت آن‌ها با افزایش نرخ ارز مواجه می‌باشد. این دو معزل وقتی تشدید می‌شود که از یکطرف اقدام به انکار و حتی تضعیف جایگاه کمک دندانپزشکان تجربی در کشور شده و از طرف دیگر، اقدام قابل قبولی جهت داخلی سازی مواد و تجهییزات مورد نیاز برداشته نمی‌شود. بیمه‌های کشور هم سرشان را در لاک فرو کرده و سکوت مرگ در پیش گرفته و پا پیش نمی‌گذارند. بیمه مرکزی هم مثل همیشه ناظر چرخه معیوب و سکوت حاکم بر فضا بوده و خود را احتمالا به ندیدن، نشنیدن، نتوانستن و بی ارتباطی موضوع به حوزه تخصصی خود می‌زند. نتیجه می‌شود، دهان‌های ۸۴ میلیون ایرانی و دندان‌هایی فاسد شده و اثرات آن بر سلامت عمومی بدن. وزیر بهداشت هم شاید عنصر آمفوتر جدول سلامت دهان و دندان باشد و رئیس جمهور محبوب ما هم احتمالا قصد گفتار درمانی با عبارت خیریه‌ها باید ورود کنند؟ چرا باید این گونه باشد؟ دارد. پناه بر خدا از این حجم سو مدیریت و عدم حساسیت‌ها.