نظم و تغییر، دو روی سکه واقعیت اجتماعی اند. تغییر، زمانی اتفاق میافتد که ما به‌دنبال جانشینی نظمی به‌جای نظمی دیگر هستیم. نظم و تغییر برساخته کنش پیوسته آدم ها در واحدهای کنشگری است.اگر زنان دارای مطالبات جنسیتی هستند به دلیل هم‌کنشی بین آنهاست و جامعه در گرو همین روال کنش متقابل نمادی به وجود می‌آید که پیوسته شده است. زنان در گذار هم‌کنشی، جامعه‌شان را می‌آفرینند که خواهان نظم یا تغییر قاعده مند و مطالبه گری می شوند و این جامعه به نوبۀ خود در شبکه ارتباط و هم کنشی‌ها، افراد را به‌عنوان موجوداتی انسانی می ‌آفریند. پس جامعه و مردم هیچ‌کدام بدون یکدیگر نمی‌توانند وجود داشته باشند و متضمن یکدیگرند.