ارسال نامه در سفر‌های استانی، از دوره احمدی نژاد باب شد. در دوره روحانی اندکی کاهش یافت و مجددا از دوره رئیسی تشدید گردیده است. اولین سوال این است که آیا این رویه درخواست رسیدگی به تقاضا (رویه‌ای بدور از سیستم و ساختار)، رویه‌ای درست در پاسخگویی نظام اداری است؟ سوال دوم اینکه با وجود ارجاع مجدد تقاضا‌ها به دستگاه‌های ذی ربط، چه تضمینی برای رسیدگی وجود دارد و چه نظام نظارت و کنترلی بر آن اعمال می‌شود؟ نظر شما برای کاهش و رفع چنین معزلاتی چیست؟ آیا سامانه‌مند شدن مرکز ارتباطات مردمی ریاست جمهوری (شماره ۱۱۱) و ایجاد سایت تخصصی، می‌تواند رافع مشکل تلقی شود یا صرفا با نوعی کانون برای پخش تقاضا‌ها (بدون نظارت و بازرسی و رفع مشکل همراه با کشف قصور و تقصیر)، مواجه هستیم.