پرویز گیلانی تحلیلگر اقتصاد در مطلبی انتقادی مطرح می‌کند که؛ همزمان با تشدید فقر در جامعه، بازار اعضای بدن رونق گرفته و تعداد کانال‌های تلگرامی و صفحات اینستاگرامی که بستری برای این مبادلات فراهم کرده‌اند روز‌به‌روز بیشتر می‌شود. اکثریت افرادی که عضوی از بدن خود را به فروش می‌گذارند در تله فقر دست و پا می‌زنند. گزارش‌ها همچنین از پایین آمدن سن فروشندگان، افزایش زنان فروشنده و گستردگی این بازار در شهر‌های کوچک حکایت دارد. همزمان با تعمیق و گسترش بازار اعضای بدن در ایران، این پرسش را مطرح کرده‌ایم که تکلیف سیاستگذار با شکل‌گیری این بازارچیست؟ آیا مناسبات این بازار در ایران می‌تواند برای دیگر کشور‌ها درس آموز باشد؟