تله نقدینگی، تله‌ای است که تقریبا غالب دولت‌های بعد از انقلاب، شعار آسیب زا بودن و دوری از آن را مطرح می‌کنند و متاسفانه درمانده آن هم هستند. سود بانکی بالا و دستوری، کسری بودجه و چاپ پول بدون پشتوانه، ناترازی بانک‌ها، حبس کوتاه مدت نقدینگی در یکی از بازار‌ها، کم توجهی به راه اندازی چرخه‌های چندگانه و مرتبط تولید، کم توجهی به کاهش سرعت گردش پول، کم توجهی به مالیات ستانی از فعالیت‌های دلالی، کم توجهی به تقویت پول ملی و افزایش تمایل مردم به پس انداز و مواردی همانند را می‌توان بعنوان عوامل موثر بر تقویت نقدینگی محسوب کرد.