اصطلاخ عبدالملکیسم نه یک توهین باید قلمداد شود نه تمسخر. باید برای ماندن در حافظه تاریخی مردم و قرار گرفتن در چارچوب نوعی مطالعه موردی در علم مدیریت کشور، اصطلاحی برای این سبک مدیریت سهل پندار شعار گرای رابطه مدار، انتخاب نمود و چه اسمی از نظر ما زیبا‌تر از فامیلی خود وزیر سابق. سوال اینجاست که عبدالملکی رفت، اما چرا دنباله گیری نمی‌کنیم که چرا و چگونه آمد؟ توسط چه جریاناتی حمایت شد؟ چه کسی باید پیگیر خسارات وارده از جانب ایشان به اقتصاد ملی و امنیت جامعه باشد؟

دیروز شاهد اعتراض و تحسن بخشی از نیرو‌های وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در محوطه وزارتخانه و ساختمان آزادی بودیم. تجمع کم سابقه‌ای که شاید بتوان آن را شاخصی نمایان بر ضعف مدیریتی جناب عبدالملکی دانست. وزیر، با حضور در جمع کارکنان معترض، توضیحاتی ارایه نمود و وعده‌هایی برای آینده داد.

آیا گام دومی‌های انقلاب باید اجازه دهند که هر فردی در هر کجای هر ادعایی را مطرح کند و بعد از گرفتن غنیمت ها، بی خیال مسئولیت‌ها و تعهدات شود؟ زمان حساب کشی از امثال عبدالملکی کی باید صورت پذیرد؟ شش ماه، احتمالا زمان مناسبی برای اثبات توانمندی‌ها باید باشد. تا آخر سال فرصت خواهیم داد. ان شاالله هم آقای عبدالملکی شایستگی‌های خودشان را نشان خواهند داد.