هاشمی رفسنجانی فکر می‌کرد که توسعه با تجمیع ثروت و قدرت در دست یک طبقه خاص مورد اطمینان حادث می‌شود و بدون ثروت و قدرت تجمیع شده، نمی‌توان توسعه را تحقق بخشید (رویکرد تکاثری). این رویکرد بشکل آشکارا با رویکرد انقلاب و توانمندسازی جمعی مردم و احقاق حقوق مردم مستضعف، در تضاد بود (رویکرد کوثری). هاشمی با حلقه سازی از افراد دور خود، اقدام به دنباله گیری رویکرد توسعه تکاثری خود نمود و کم کم زاویه فکری آشکار در بحث کشور داری با هم رزمان انقلابی خود پیدا کرد. سوال اینجاست که آیا هاشمی از خروجی کار خود بدلیل مشاوره‌های نادرست ارایه شده به وی مطلع نبود یا ظرفیت لازم در شهروند جامعه انقلابی، برای حرکت توسعه‌ای نمی‌دید؟ هر چه که بوده، ثمره اجرای تفکر هاشمی رفسنجانی شد، ضریب جینی بالا و شکاف اغنیا و فقرا. شد طبقه ممتاز خود ویژه بین حداکثر طلب غیرپاسخگو.