عوامل اصلی کنترل تورم را باید در کنترل نقدینگی، کاهش و صفر نمودن کسری بودجه، انضباط مالی دولت، کنترل نرخ دلار، ثبات قیمت‌ها، افزایش تولید و عرضه کالا و خدمات، توامان سازی انعطاف پذیر سیاست‌های انقباضی و انبساطی پولی و مالی، گردش امور در بازار‌های شش گانه و مواردی همانند جستجو کرد. این در حالی است که دولت دو سیاست کنترل قیمت کالا‌های اساسی و مبارزه با احتکار و گران فروشی را مبنای کار قرار داده است. سوال اینجاست که با این دو سیاست، می‌توان انتظار کاهش تورم و حتی کاهش شیب سرعت افزایش تورم را داشت؟ آیا اصرار بر آمار کاهش تورم با افزایش عملی قیمت ها، نوعی خوش خیالی صدمه زننده به اعتبار دولت سیزدهم نیست؟